We hoeven er ongetwijfeld geen tekening bij te maken: op de oliemarkten gebeuren vreemde zaken. Ongeveer 2 jaar deed de olieprijs ongeveer niets. De wetten van vraag en aanbod leken geen enkele invloed meer te hebben op de prijs van een vat ruwe olie, of het nu Brent of West Texas Intermediate was. In de zomer ging de olieprijs plots dalen zonder dat daar een plausibele reden voor beschikbaar gesteld werd. Want de meeste waarnemers hadden de risico’s juist aan de bovenzijde verwacht en dat op basis van een veelvoud van factoren. De wereldeconomie heette bijvoorbeeld aan de beterhand te zijn en dat stimuleert meestal de vraag naar ruwe olie. Het spreekt voor zichzelf dat onrust in de wereld in gewone omstandigheden de olieprijs naar omhoog duwt. Maar dat gebeurde ditmaal ook niet. Aan onrust was en is geen gebrek maar die onrust is blijkbaar niet van die aard om de olieprijs naar hogere prijsniveaus te kunnen duwen. Inderdaad, een vreemde zaak.
Wordt de olieprijs gemanipuleerd?
In welke mate wordt ook de olieprijs gemanipuleerd?, zo luidt dan ook de vraag. Het feit dat verschillende grootbanken zich terug getrokken hebben uit de oliemarkt kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Officieel gebeurde die terugtrekking omdat er te weinig geld te verdienen viel met het verhandelen van olie. Als de prijs relatief gezien nauwelijks nog beweegt kunnen speculanten inderdaad weinig voordeel halen uit prijsbewegingen. Maar dan stelt zich de vraag van de kip en het ei. Wat was er eerst: de stabilisering van de olieprijs (als we dat zo mogen noemen) of het gedrag van de grootbanken? Recent is het vermoeden gerezen dat die grootbanken zich terug trekken uit de oliemarkt om zich van voldoende rugdekking te verzekeren. Mogelijk komt er een onderzoek naar manipulatie van de olieprijs en dan is de kans groot dat de sporen uiteindelijk naar de grootbanken zullen leiden. Zodat die dus eieren voor hun geld kiezen en maken dat ze weg zijn.
