Na zijn drie stops in Europa reist de Amerikaanse president Obama door naar Saoedi-Arabië om er koning Abdullah te ontmoeten. Dit bezoek belooft vooral de politieke situatie in de regio als belangrijkste gesprekspunt te hebben. Of staat er toch meer op het spel? De tijd dat Saoedi-Arabië als belangrijkste lid van de OPEC aanbeden werd door de Verenigde Staten, ligt al weer even achter ons. Gelukkig kunnen de golfstaten hun overvloedige oliereserves nog in oostelijke richting kwijt. Sinds de nazomer van 2013 is China de grootste importeur van olie geworden. Het land voert nu zowat 1 miljoen vaten olie per dag in vanuit Saoedi-Arabië alleen. Meer zelfs, de meest recente voorspellingen zeggen dat de Verenigde Staten in 2016 ruim 9,5 miljoen vaten per dag zullen produceren, meer dan het huidige productieniveau van Saoedi-Arabië. Dit verzekert president Obama van een comfortabele positie aan de onderhandelingstafel.

Amerika heeft Saoedi-Arabië nog nodig

Toch is de rol van Saoedi-Arabië nog niet helemaal uitgespeeld. Dit blijft het land met een enorme oliereserve die toelaat om de productie sterk op te voeren als dit nodig is, op korte termijn zelfs met 3 miljoen vaten per dag. In het geval dat er een conflict ontstaat tussen andere belangrijke olie-exporteurs, kan het tekort dus snel opgevuld worden. Anderzijds bestaat er nog grote onduidelijkheid over de oliereserves van de Verenigde Staten. Verschillende onderzoeken toonden al aan dat de piek in de schalieproductie al rond 2020 bereikt kan zijn. Op langere termijn moet er wellicht terug ingevoerd worden en dan houdt men best de machtigste producent van de OPEC te vriend. Hoe moet u hier als belegger mee omgaan?  Het Grondstoffen Rapport van Slim Beleggen wijst u de weg.