Het oog van een orkaan laat zich kenmerken als een oase van rust, gehuld in een jas van pure vernietiging. Beleidsmakers gaan tot voorbij het uiterste om maar een grammetje groei uit een vermoeid systeem te persen. Elke vorm van groei is geoorloofd en de kosten zijn ondergeschikt. De enige zekere ‘groei’ is de metastase van systeemrisico’s en alsmaar groeiende vermogensongelijkheid. De Keynesiaanse goden hebben jammerlijk gefaald en als gevolg zitten we in het oog van een globale financiële orkaan.

De Keynesiaanse God van de Groei heeft gefaald

John M. Keynes was een brits econoom, welke ten tijde van de Grote Depressie (jaren 1930) veel aanzien verwierf. Zijn analyses en economisch beleid hebben grote invloed gehad op het beëindigen van de malaise. Spijtig genoeg is niet elke periode hetzelfde en blijkt context te veranderen. Toch aanbidt elke grote centrale bank en regering ter wereld hun idool – en zijn geboden. Het maakt helemaal niet uit wat groei kost. Elke groei is goed, waar dan ook. Dit is het financiële equivalent van een agressieve kanker.

De Keynesiaanse God van de Leningen heeft gefaald

Het feest moet gefinancierd worden. Is er geen onderpand? Geen terugverdienplan? Maakt niet uit! Stimuleren tot de bomen in de hemelen rijken is het devies. Laten we met schuldfinanciering onproductieve goederen aanschaffen, aandelen terugkopen, bubbels opblazen of zelfs hele spooksteden uit de grond trekken. Blijkbaar kun je een paard naar het water leiden én dwingen te drinken. Staatsschuld? Maakt niet uit joh, onze kinderen betalen toch wel terug.

De Keynesiaanse God van de Monetaire Stimulans heeft gefaald

Als private investeringen teruglopen (omdat er onvoldoende kansrijke investeringen zijn), zet men de rente toch nóg lager? Er moet meer geld in omloop, Het maakt niet echt uit waar men investeert; er zijn voldoende financiële kunstenaars in Londen en Wall Street die met verdienstelijke constructies komen. Productieve investeringen? Hmm, liever morgen winst. Het gevolg van dit ongekende stimuleringsschema is verregaande perversiteit in de zoektocht naar rendement. De financiële wereld beantwoordt dit soort verzoeken doorgaans met ondoorzichtige complexe producten én speculatie. Deze praktijk heeft giftige gevolgen.

Risico zal gevonden worden. Maar ook rendement?

Beleidsmakers willen dat marktpartijen risico zoeken. En zij zullen risico vinden. Hoe langer, hoe meer. Dit risico zal vervolgens tot in de diepste krochten van het financiële stelsel reiken. Door diepe penetratie en verwevenheid zal het domino-effect financiële ineenstortingen versterken. Dit zagen wij tijdens de Grote Recessie (2008-2009). Terugbetalingsproblemen binnen ‘subprime’ hypotheken lieten toen een kaartenhuis instorten aan weerszijden van de Atlantische Oceaan. Dit bracht het met-risico-doordrenkte financiële systeem bijna tot complete stilstand. Of wat dacht je vandaag van Italiaanse banken? Degene die het dichtste bij banken en geldmarkten staan profiteren het eerste van goedkoop krediet om te investeren. Daarnaast betalen zij een fractie van de kosten ten opzichte van particulieren. Vergeet niet dat degene met voorsprong, in een exponentiële wereld, steeds moeilijker in te halen is. Voor wie staan ‘zij’ eigenlijk? Een groeiende kolkende massa die zich in de steek gelaten voelt door centrale banken en beleidsmakers. Dit is het gevolg van goedkope Keynesiaanse schuld gedreven stimulus welke een weg naar speculanten vindt. Daarnaast spreken de extreem lage (reële) spaarrentes in het nadeel van de gemiddelde consument.

Is uw financiële toekomst al veiliggesteld?

Het globale systeem bevindt zich in het oog van de storm. Centrale bankiers brengen dagelijks, onder een waas van zelfgenoegzaamheid, bloedoffers aan het Keynesiaans Orakel. Maar deze perversiteit kent een eindpunt. Wees gewaarschuwd als populaire media en status quo een kakkerlak als bonbon verkoopt. Wees alert als regeringsleiders zich de groei meester wanen. Een sigaar uit eigen doos is maar leuk voor even. Hoe zeker zijn wij dat wij of zij de schuld kunnen terugbetalen? Momenteel is de meest voorname groei, de groei van systeemrisico’s – aldus Zerohedge.