De grote angst van Duitsland is het dat het land zijn kredietkaart ter beschikking zal moeten stellen van (steeds meer) Europese landen in moeilijkheden, iets waar de Duitsers natuurlijk weinig happig op zijn. De regering in Berlijn vreest dat de rekening torenhoog kan oplopen. Die vrees is niet helemaal onterecht. Het volstaat om naar de United States of America te kijken, waar transfers tussen de verschillende staten inderdaad hoog kunnen oplopen. Die transfers kunnen bovendien jarenlang aanhouden, want arme staten blijven vaak arm en de rijke staten rijk. 8 % van het BBP van Connecticut 8 % van het BBP van Connecticut verdwijnt bijvoorbeeld richting andere Amerikaanse staten die armlastiger zijn dan deze staat. Omgekeerd worden sommige staten in recessie voor 40 % gecompenseerd van het gederfd inkomen gecompenseerd door transfers uit andere staten. Het voordeel van dit systeem is dat de onderlinge verschillen worden afgevlakt, het nadeel dat de rijkere regio’s de armen moeten onderhouden. Of Duitsland het nu graag hoort of niet, Europa zal een gelijkaardig systeem moeten invoeren wanneer het de euro wil handhaven.