Diverse grootbanken verwachten dat het kwakkelende Frankrijk volgend jaar wel eens voor hernieuwde zorgen over de Eurozone kan leiden. De ‘zieke man van Europa’ dreigt een blok aan het been te worden. Dat het in Frankrijk alles behalve crescendo verloopt, is het afgelopen jaar goed duidelijk geworden. Gilles Moec, co-head of European economic research bij Deutsche Bank, verwacht dat Frankrijk komend jaar het brandpunt van de belangstelling van de financiële markten zal vormen, en dit niet in positieve zin. De Franse economie groeide het derde kwartaal met een schamele 0,1 procent. Zelfs het zeker ook met zijn economie worstelende Nederland wist het met 0,2 procent groei nog beter te doen.
Frankrijk: president Hollande geniet amper nog vertrouwen
De gemiddelde Fransman heeft zijn buik inmiddels aardig vol van president Hollande. Het vertrouwen in Frankrijk’s grote baas schommelt rond een na-oorlogs dieptepunt. De analist van Deutsche Bank vreest dat ‘anti-Europa partijen’ vooral in Frankrijk hun kans schoon zien en fors terrein zullen boeken. Dat zou Hollande voor een vrijwel onmogelijke opgave stellen, aangezien hij juist mikt op méér Europese integratie. De politieke onzekerheid en onrust die dan kan ontbranden zou opnieuw vraagtekens rond de houdbaarheid van de euro kunnen opwerpen. En dat is een situatie die de net uit een slepende recessie krabbelende Eurozone kan missen als kiespijn. Frankrijk kampt met een hoge werkloosheid (10,8 procent), voldoet al sinds mensenheugenis niet aan de Europese begrotingstekort norm van 3 procent, heeft een zwar verouderde industrie die niet kan concurreren op prijs noch kwaliteit met bijvoorbeeld Duitse producten, een starre arbeidsmarkt waar de vakbonden nog een stevige invloed hebben, een veel te groot ambtenaren apparaat en waar de gemiddelde Franse jongere als droombaan als eerste ‘ambtenaar’ noemt. Daar komt een kwakkelende economie en een extreem impopulaire president nog bovenop. En ‘last but certainly not least’: ook Frankrijk heeft te maken met een zeepbel op de huizenmarkt. Broodnodige structurele hervormingen stuiten op groot verzet onder de lokale bevolking. Of het nu de arbeidsvoorwaarden betreft, of de pensioenleeftijd: de gemiddelde Fransman wil onverkort vasthouden aan eerder verworven ‘rechten.’ En dat staat haaks op de plannen van de Europese Commissie die niets liever wil dan een Europa waarin iedereen even rijk arm is. Wellicht dat de verkiezingen voor het Europese Parlement eind mei 2014 meer duidelijkheid zullen verschaffen over waar het met Europa heen gaat. Grote verkiezingswinsten voor ‘anti-Europa partijen’ zoals de Britse UKIP, het Franse Front National of de Nederlandse PVV zouden een tikkende tijdbom onder verdere Europese integratie kunnen vormen en het al kwakkelende Frankrijk verscheuren. Wilt u snel het laatste relevante financiële nieuws ontvangen? Volg ons dan op TWITTER