We overdrijven ongetwijfeld niet door te stellen dat we in vreemde tijden leven. Een goed voorbeeld daarvan is wat heeft plaatsgevonden op de Europese obligatiemarkten. Die waren overgegaan in de paniekfase toen na Griekenland, Ierland, Portugal en Cyprus Spanje als volgende land voor de bijl zou gaan. Spanje was natuurlijk een geval apart, het land is zo groot dat iedereen zich wanhopig afvroeg hoe men de Spanjaarden financieel het hoofd boven water zou kunnen houden. Vooral Duitsland, de grootste financier van de reddingsplannen, legde weinig goesting aan de dag om met nog meer geld over de brug te komen. Op dat moment is de president van de Europese centrale bank op de voorgrond getreden. Mario Draghi deed zijn fameuze ‘whatever it takes’ uitspraak waarmee hij doelde alles te zullen ondernemen om de euro van de ondergang te redden. In die opdracht lijkt hij alleszins voorlopig te zijn geslaagd.

Obligatiemarkten zijn een casino geworden

Maar het effect van zijn woorden droeg verder dan alleen maar de euro. De Draghi put heeft de ruggengraat van de obligatiemarkten gebroken, want geen mens kan nog een zinnig woord vertellen over wat er op die obligatiemarkten is gebeurd en nog gebeurt. Griekenland is daar een goed voorbeeld van. Veel vroeger dan verwacht kon Griekenland de come-back naar de markten maken, in de tweede week van april slaagden de Grieken er met succes in om obligaties met een looptijd van 5 jaar te plaatsen. Goed voor Griekenland natuurlijk, maar het is en blijft een vreemde zaak. Want niet alleen is de Griekse rente naar meer acceptabele niveaus teruggevallen, hetzelfde geldt ook voor landen als Spanje, Italië, etc. Allemaal goed en wel maar als puntje bij paaltje komt is er aan de onderliggende problemen eigenlijk niets gedaan. De obligatiemarkten zijn een soort casino geworden en de vraag blijft of dat op termijn een goede zaak genoemd mag worden. Bescherm altijd een deel van uw vermogen – Download de GOUDGIDS