Sommige mensen willen ons doen geloven dat de financiële crisis bedwongen is, maar volgens Nick Clay, fondsbeheerder bij Newton – een boutique van BNY Mellon – moeten eerst de gevolgen nog duidelijk worden van wat de centrale banken met hun uitzonderlijke beleid (QE) veroorzaakt hebben. De wereldeconomie is aan het infuus van de centrale banken gelegd, maar daarmee is de patiënt kwetsbaarder dan ooit. Meteorologen doen het met hun weersvoorspellingen beter dan de centrale bankiers met hun voorspellingen over de economie. De inzet van kwantitatieve verruiming (QE) was eigenlijk de wereld op zijn kop. Normaal zou een economische groei en stijgende winsten ook de prijzen voor assets hoger drijven, maar nu moeten de financiële markten de economie voorschrijven wat zij moet doen. En het gevaarlijke is dat de centrale bankiers zelf aangeven dat zij niet weten waar dit zal eindigen. Newton ziet de enorme schuldenberg als een olifant in de porseleinkast. Griekenland is symptomatisch voor de rest van de wereld. Schuld drukt zwaar op de groei. En de oplossing van de beleidsmakers was nog meer schuld creëren. Schuld is het naar voren halen van de vraag en daarmee roofbouw plegen op de toekomst, stelt Clay. >> Klik hier voor het Optie Rapport <<