We leven vandaag de dag in een bijzondere tijd. Verschillende economen spreken van het tijdperk van de lage rentestanden en niemand weet echt hoe dit tijdperk ten einde zal komen. Wat we inmiddels wel weten, is dat we in een soort experiment terecht zijn gekomen. Het is namelijk sterk de vraag of lage rentestanden daadwerkelijk een economische groei weten te bewerkstelligen.
Als we een blik werpen naar de Europese economie, dan kunnen we zien dat de renteverlagingen van de ECB nog niet echt hebben weten te leiden tot een substantiële groeiverandering. Ook het stimuleringspakket weet nog niet het gewenste effect te leveren, want de inflatie beweegt nog steeds rond de 0-lijn. Ook de Amerikaanse economie is in een spannende tijd beland.
De Fed heeft een gigantische zeepbel gecreëerd
Op de bovenstaande grafiek, afkomstig van Zero Hedge, is te zien dat de Amerikaanse centrale bank de afgelopen 25 jaar een drastische verandering heeft teweeggebracht. Door middel van haar stimuleringsmaatregelen is de groei van de Amerikaanse activa (aandelen, obligaties en vastgoed) veel harder gestegen dan het Amerikaanse bruto binnenlands product.
Tijdens de afgelopen twee strenge recessies hadden we te maken met een ‘Dot-com bubble’ en een ‘Housing bubble’, maar de kans is groot dat we ons op dit moment binnen een ‘Central Bankers bubble’ bevinden.
Door middel van de bemoeienis van de Fed wordt er tegen de vrijemarkteconomie ingegaan. Op dit moment worden recessies kunstmatig zo kort mogelijk gehouden om vervolgens een flinke morfine toe te dienen om op die manier de geleden schade weer volledig weg te poetsen.
De vraag is alleen hoe lang dit kan standhouden?
