Tijdens de laatste G-20 top is Shanghai zijn er door centrale bankiers zorgen uitgesproken over volatiele markten en het effect van hun monetair beleid. Ze stelden dat wisselkoersmanipulatie bijdraagt aan instabiliteit en beloofden zich hiervan te weerhouden. Maar hoeveel is een woord van een centrale bankier waard? Met geringe economische groei, lijken interventies in de wisselkoers een aantrekkelijk middel om export aan te jagen. Maar de wereld van valutahandel is een zero sum game – elke winnaar kent een verliezer. Met de G-7 top voor de deur, lijken wisselkoersen een belangrijk thema te worden.

Een tijdelijk bestand

De relatieve rust in valutaland en diverse financiële markten lijken het resultaat van een gecoördineerde afspraak tussen ontwikkelde economieën om zich niet met wisselkoersen te bemoeien. Overeenkomst of niet, de combinatie van acties heeft geleid tot een zwakkere dollar, aansterkende valuta in opkomende markten en een stijgende olieprijs in relatief kalme markten. Een stimulans voor iedereen, behalve voor Europa en Japan, welke hun valuta sterker hebben zien stijgen dan economisch wenselijk is.

Maar voor hoe lang?

Waarschijnlijk is de rust slechts van korte duur. Centrale banken hebben enkel tijd gekocht met deze onderliggende afspraken. In de Eurozone, Amerika, Japan en China strijden centrale bankiers elk tegen hun persoonlijke kwelgeesten. Wanneer de nationale stabiliteit op het spel staat, kunnen goedbedoelde afspraken snel uit het zicht geraken. Japanse bedrijven hebben zorgen geuit over de aansterkende yen en oefenen druk uit op beleidsmakers om af te waarderen. Tegelijkertijd maken Amerikaanse economen en gezagvoerders zich zorgen dat yen interventies een nieuwe globale ronde van afwaardering zal aanwakkeren, inclusief in China (renminbi).

Amerika monitort de wereld

Afgelopen maand heeft de Amerikaanse ministerie van financiën een nieuwe watchlist gepubliceerd, waarin ze scherp in de gaten houdt welke landen oneerlijke handelsvoordelen genieten ten opzichte van Amerika. De kwestie gaat Amerika aan het hart. Het voldoen aan alle criteria, zal de Amerikaanse president machtigen om discussies met landen aan te gaan en sancties te treffen.

De valutaoorlog kent geen winnaars

Er is weinig begrip voor valuta-interventies vanuit internationaal oogpunt. De Japanners worden beschuldigd groeimoment te kapen uit te internationale economie. De Amerikanen zien hun nationaal belang ondergesneeuwd raken en beschouwen moedwillige interventies als concurrentievervalsing in de internationale markten. Er groeit een nationalistisch gedreven sentiment, welke conflicteren met nieuwe vrijhandelsverdragen. Vanuit Amerika is – juist in verkiezingstijd – buitenlands valutabeleid een geliefde bliksemafleider. Amerika hoopt in de aankomende G-7 meeting ontwikkelde economieën te overtuigen om zich te weerhouden van oneerlijke handelsvoordelen door wisselkoersmanipulatie.  Het zal moeten blijken of goede bedoelingen en acties op één lijn kunnen liggen.