Een aandeel kopen is één ding. Nog belangrijker voor het resultaat is het moment van verkopen. En daar gaan veel beleggers de fout in. Warren Buffett’s beleggingsstijl evolueerde door zijn partner Charlie Munger, zo schreven we eerder vandaag. Maar een andere invloedrijke belegger is Philip Fisher. Buffett’s unieke combinatie van de value-aanpak van Benjamin Graham enerzijds, en de growth-aanpak van Fisher anderzijds, maken hem de beste belegger aller tijden. Zo schreef Warren Buffett ooit:
We kopen nooit iets met een koersdoel in gedachten. Dat is niet de manier om naar een bedrijf te kijken. De juiste manier is om te onderzoeken of een bedrijf in de loop der tijd meer en meer geld zal verdienen voor aandeelhouders. Als het antwoord daarop ‘ja’ is, hoef je niet meer vragen te stellen.
Verkopen: drie vuistregels
De kans is groot dat Buffett hierbij geïnspireerd werd door Fisher. Die had drie eenvoudige vuistregels voor de valide verkoop van een aandeel:
- Foute inschatting. Iedereen maakt fouten. Realiseer je je dat je een inschattingsfout hebt gemaakt, verkoop dan je positie onmiddellijk. Vergeet niet de fout goed te analyseren om ervan te leren!
- Verslechterende fundamentals. Soms heb je je feiten wel goed op een rijtje, maar verslechtert de situatie toch. Dat zit hem vaak in een zwakker wordend management. In dat geval adviseert Fisher onmiddellijk te verkopen. Mochten de groeimogelijkheden van het bedrijf uitgeput raken, dan raadt Fisher aan de positie geleidelijk af te bouwen.
- Betere kansen. Als je een ander aandeel hebt gevonden met betere vooruitzichten, is dat een goede reden om een aandeel te verkopen. Maar alleen als je dat nieuwe bedrijf net zo grondig hebt bestudeerd als het aandeel waar je in zit. Zo voorkom je overhaaste beslissingen die voortkomen uit de aantrekkingskracht van nieuwigheid.
Verkoopfouten
Wat zijn geen goede redenen om te verkopen? Fisher was in zijn tijd al goed op de hoogte van behavioral finance, nog voordat die wetenschap officieel ontstond.
- Aandeel is ‘overgewaardeerd’. Wat is overgewaardeerd? Fisher geeft aan dat er vaak een goede reden is dat een aandeel op een hogere multiple handelt. Dat is dus een slecht excuus om te verkopen:
Wat het belangrijkst is, is het niet verstoren van een positie die straks vele malen meer waard zal zijn.
- “Ik sta op verlies”. Verlies-aversie is een killer. Fisher:
Beleggers hebben meer geld verloren aan het vasthouden aan dalende aandelen, om in ieder geval op break-even te kunnen verkopen, dan welke andere reden ook. Als we deze verliezen optellen bij de winsten die zij gemaakt zouden kunnen hebben als ze wél naar een goed aandeel zouden zijn geswitcht, dan blijkt de schade werkelijk gigantisch.
