In Zuid-Amerika zijn er twee landen waar de situatie van kwaad naar erger evolueert. Het eerste land is een tragi-komisch geval. Venezuela heeft zichzelf volledig klem gereden met dank aan wijlen president Hugo Chavez. Die is er in geslaagd om een rijk land straatarm te maken, en dat in een mum van tijd. Zijn opvolger Nicolas Maduro deed er nog een schepje bovenop in zoverre dat de Venezolanen het allemaal niet langer meer pikken. Bloedige straatdemonstraties hebben al vele doden geëist, maar Maduro blijft er zich op beroepen dat hij als rechtgeaaard socialist alles volledig onder controle heeft.

Argentinië aan de rand van de afgrond

Een tweede land dat voortdurend aan de rand van de afgrond bengelt is natuurlijk Argentinië. Dit land stevent in sneltreinvaart op de volgende grote devaluatie af en dat is allemaal het gevolg van een keten van foute beslissingen. Het probleem was dat Argentinië de valutareserves in sneltreinvaart zag opdrogen. De centrale bank liet daarom bewust de koers van de Peso door de vloer zakken. Dat gebeurde met zo’n snel tempo dat we sinds de financiële crisis van 2002 niet meer hadden gezien. Daarmee werden de problemen van Argentinië natuurlijk niet kleiner, maar wel groter. Of toch alleszins op lange termijn. Op korte termijn heeft Argentinië inderdaad enig soelaas gekregen. De valutareserves krompen minder snel, de koers van de Peso is gestabiliseerd en een stijging van de rentevoeten heeft het overschot aan liquiditeiten helpen weg werken. Maar eerste gewin is in het geval van Argentinië eens te meer waarschijnlijk kattengespin. Credit Suisse vreest dat de opleving van korte duur zal zijn waarna de problemen van vooraf aan opnieuw kunnen beginnen. De waarnemers van de Zwitserse bank vrezen dat Argentinië dus opnieuw zal moeten devalueren. Maar toch houden we dit land nauwlettend in de gaten. Vroeg of laat moet het tij keren en kan Argentinië voor de investeerders opnieuw interessant worden. Bescherm uw vermogen in onzekere tijden – Download de GOUDGIDS