Tot de treure toe wordt ons voorgespiegeld dat in de Eurozone alles koek en ei is. Dankzij de inspanningen van de Europese centrale bank en zijn voorzitter Mario Draghi zou de crisis zijn afgewenteld en kan de euro blijven voortbestaan. Maar is de situatie wel zo rooskleurig als men laat uitschijnen? Is de euro gered? Geloof er geen snars van. ECB president Mario Draghi heeft een meesterlijk spelletje gespeeld met zijn “whatever it takes” toespraak in de zomer van 2012. De markten lieten zich afschrikken door de woorden van Draghi en stopten hun speculatie tegen de Euro. Met als gevolg dat de rust in de Eurozone snel terug keerde. Dat bleek vooral in de perifere landen. De rente op Spaanse en Italiaanse staatsobligaties, de twee grootste probleemlanden in de Eurozone, is fors teruggevallen in zoverre dat van een verontrustende situatie niet langer sprake is. De belofte van Draghi legde eveneens een stevige bodem onder de beurskoersen. Inderdaad, zonder effectief iets te hoeven doen.

Mario Draghi doet er alles aan om de Euro te redden

Er is echter een probleem: de obligatie- en aandelenkoersen zijn misschien wel gestegen, maar daarmee is de economie nog niet aan de betere hand. De groei van het Gross Domestic Product (GDP) bedroeg in de eerste helft van 2014 maar 0.2 procent (hetzelfde als in het vierde kwartaal van 2013). Er komt dus weinig schot in de zaak en dat is natuurlijk niet zo’n goed nieuws voor Mario Draghi en zijn team van de Europese centrale bank. De banken, die tot over de oren in de schulden zitten, zijn met andere woorden nog altijd niet bereid om te investeren in de economie. De ECB botst dus tegen een muur op. Vanzelfsprekend is dit niet zonder gevaar. Als de markten gaan beseffen dat het allemaal niet vlot zoals het was bedoeld zal er meteen een toontje lager gezongen worden. Op een bepaald moment kunnen de poppen opnieuw aan het dansen gaan en op dat moment zit natuurlijk niemand echt te wachten. Bescherm uw vermogen voor dit gevaar – Download de GOUDGIDS