Turkije is één van de Groeimarkten waar beleggers het meest wantrouwig tegenover staan. En dat heeft het land voor een belangrijk deel toch vooral aan zichzelf te danken. Turkije geldt dan ook als risicovol. De Groeimarkten hebben het momenteel lastig en dat komt op een moment dat eigenlijk niemand daarop zit te wachten. Volgens velen is de tapering van de Federal Reserve dé grote aanjager van de huidige Groeimarkten crisis, maar dat is echt veel te kort door de bocht geredeneerd. >>>Het Slim Beleggen GROEIMARKTEN Rapport vertelt u exact in welke landen u wel en niet kunt investeren<<< Dat de Fed tapering een negatief ‘spill over‘ effect heeft op de Emerging Markets is een gegeven. Maar de iets lagere groei in China, let wel we praten hier nog steeds over een economie die met meer dan 7,5 procent groeit op jaarbasis, weegt minstens zo zwaar. Daar bovenop hebben diverse Groeilanden een stevig tekort op de lopende rekening, is er in diverse landen sprake van politieke onrust en instabiliteit, en zetten sommige landen de centrale banken onder druk, hetgeen voor de onafhankelijkheid van diezelfde centrale banken niet goed is.

Turkije: paniekvoetbal centrale bank

Het is goed om te realiseren dat het allerbelangrijkste tijdens financiële crises, vertrouwen is. De ECB is er in het verleden wonderwel in geslaagd dat te herstellen in de Eurozone, veel Groeilanden zijn (nog) niet zo ver. En dat geldt eerst en vooral voor Turkije. Turkije kampt met diverse majeure problemen tegelijk: een hoge inflatie, stagnerende groei, een zwaar dalende munt (lira) en grote politieke spanningen binnen het kabinet Erdogan (corruptie) en eenzelfde premier Erdogan die de onafhankelijkheid van de Turkse centrale bank ter discussie stelt. Welnu, een betere manier om buitenlandse investeerders hun jasje te laten aantrekken, kunnen wij eerlijk gezegd niet vinden. Turkije heeft er zelf zo ongeveer alles aan gedaan om buitenlandse investeerders af te schrikken, waarbij Erdogan zelfs zo ver ging om met complottheorieën’ op de proppen te komen. Al bevat zijn regering ook realistischer ministers. Vorige week verhoogde de Turkse centrale bank de rentes fors, volgens de financiële markten zelfs te fors. De dramatische renteverhoging wordt buiten Turkije vooral uitgelegd als paniekvoetbal. Een hogere rente krijgen over het in Turkije gestalde kapitaal is aantrekkelijk, maar als de risico’s (te) hoog worden ingeschat, en/of de lira zakt te ver weg, dan biedt ook de huidige erg hoge rente van 10 procent geen soelaas. Kapitaalbehoud staat voorop, pas daarna komt het rendement. Turkije heeft de problemen eerst en vooral aan zichzelf te wijten en louter een agressieve renteverhoging is onvoldoende om het geschonden vertrouwen in het land te herstellen.