Als u dacht dat u als noeste spaarder wel af was van het IMF, hebben wij slecht nieuws voor u. Wéér roept het IMF politici op uw spaargeld ‘eenmalig’ te belasten. Weet u het nog? Het IMF gooide in oktober de knuppel in het hoenderhok door in een rapport te stellen dat het een uitstekend idee zou zijn om met een ‘eenmalige’ heffing op spaargeld de overheidsfinanciën in de geïndustrialiseerde wereld weer op orde te krijgen. Dat bericht, of ’theoretische rekenexercitie’ zoals de IMF het toen noemde, viel niet in goede aarde. De pleuris brak uit om het maar eens populair te zeggen. Een kleine maand later werd dat toch maar een (mislukte) poging tot damage control gedaan, en wel eentje van het niveau waar de gemiddelde student zich voor zou schamen. Inmiddels zijn we aanbeland in 2014 en jawel, als een duveltje uit een doosje komt er opnieuw een beladen document, opgesteld in opdracht van het IMF, van een tweetal Harvard economen, Carmen Reinhart en Kenneth Rogoff.

IMF: hoog tijd voor financiële repressie

De beide Harvard economen winden er bepaald geen doekjes om. De gedachte in de geïndustrialiseerde wereld dat de schuldenberg van de overheden beheersbaar is en op termijn kan worden opgelost met (voldoende) economische groei is volstrekt irreëel. Daarnaast lijden politici collectief aan geheugenverlies. Ook in Europa en de VS, in de periode tussen beide Wereldoorlogen, vonden defaults van landen plaats. De huidige tijdsgeest dat defaults van landen iets is voor louter Emerging Markets is dan ook onjuist wat Reinhart en Rogoff betreft. De beide economen signaleren dat de schuldenberg van de geïndustrialiseerde wereld zich inmiddels op het hoogste niveau van de afgelopen 200 jaar bevindt. En dat is een probleem, een probleem wat zich niet laat oplossen door een stevige economische groei. De Eurozone heeft inmiddels een schuld uitgedrukt in het BBP van ruim 95 procent en de VS beweegt richting de 110 procent. Dat laatste niveau komt overigens ook vrij snel voor de Eurozone in zicht. Er valt te steggelen over waar het niveau ligt dat schulden te groot zijn om terug te betalen. De consensus is dat dit ‘ergens tussen de 90 en 100 procent’ ligt. Dat geldt dan wel voor de geïndustrialiseerde wereld met zijn lage economische groeicijfers (1 – 2,5 procent).

Panklare oplossing

Gelukkig hebben de beide Harvard economen een panklare oplossing. Voor we die aandragen willen we nogmaals benadrukken dat dit rapport is opgesteld in opdracht van het IMF. Dat betekent dus niet door de eigen economen, maar door derden. Dat geeft het IMF in ieder geval de mogelijkheid om enige afstand te nemen van de inhoud mocht de pleuris opnieuw uitbreken. Vooralsnog is dat overigens niet het geval: de meeste media, en dan vooral de MSM, hebben het wat ons explosieve rapport niet opgepikt. Slapende journalisten in deze financieel heftige tijden is zo ongeveer wel het laatste waar consumenten op zitten te wachten lijkt ons zo. Terug naar beide Harvard economen en hun ‘oplossing’ voor de inderdaad veel te hoog opgelopen overheidsschulden. Die oplossing is namelijk heel simpel: financiële repressie. Dat klinkt weinig aangenaam en is dan ook verre van prettig. De cocktail bestaat uit: (hogere) inflatie, kapitaalrestricties, default en een spaartaks. Laat u de ‘oplossing’ maar even rustig tot u doordringen. In essentie komt het erop neer dat u aan alle kanten het bokje bent. Wéér duikt die vermaledijde spaartax op, en wéér die absurde kapitaalrestricties. En daar komt wat beide Harvard economen betreft dan een vorm van herstructurering (default) van de uit de hand gelopen schulden, vooral in de Europese periferie, nog bovenop. Wellicht heeft u als belegger/spaarder geen Zuid-Europese staatsobligaties, dus ligt u hier niet wakker van. Welnu, dat is een weinig verstandige houding: de kans is namelijk vrij groot dat u wel pensioen opbouwt, en de kans is dan (wederom) vrij groot dat uw pensioenfonds wél (Zuid-) Europese staatsobligaties aanhoudt.

IMF denkt slim te zijn

De vraag is: wat moeten we hier nu mee? Wat moeten we nu met een IMF, met aan het hoofd een politiek benoemde, charmante juriste, die doodleuk hetzelfde kunstje nogmaals flikt? Eerst komt de instelling met een ’theoretische rekenexercitie.’ Vervolgens wordt bij hoog en laag ontkent dat het IMF ‘op uw spaargeld uit is.’ En nu dat het rapport, in opdracht van het IMF, van een tweetal niet onomstreden Harvard economen, waarbij onder andere wederom een spaartaks in combinatie met kapitaalrestricties opduikt. Denken ze bij het IMF nu echt dat hiermee weg te komen? Een rapport door derden laten opstellen, Harvard economen die in een eerder rapport ‘Growth in a Time of Debt’ cruciale rekenfouten hebben gemaakt en kritiek kregen dat ze met ‘selectieve uitsluiting’ te werk waren gegaan. En desondanks werd het rapport vrolijk gebruikt door Olli Rehn, de grote financiële bobo van de Europese Commissie.

Let op uw spaargeld!

Laten we voorop stellen dat ook wij van mening zijn dat de schulden van diverse landen in de Eurozone veel te hoog zijn opgelopen. Daarbij komt nog een heel scala aan gekunstelde constructies met garanties, verplaatsingen van schulden et cetera die uiteraard géén enkele oplossing bieden voor de schulden an sich, maar gezien moet worden voor wat ze zijn: rookgordijnen. Dat er ‘iets’ moet gebeuren, moge duidelijk zijn. Dat we uiteindelijk allemaal gebaat zijn bij een financieel systeem dat overleeft, staat ook als een paal boven water. Echter, komen met kapitaalrestricties, komen met een ‘eenmalige’ crisisheffing op spaargelden, om dan vervolgens doodleuk met dezelfde mensen weer vrolijk op de oude voet verder te gaan: daar kan toch echt geen sprake van zijn. Oud-kopstuk van De Nederlandse Bank, Lex Hoogduin, kwam deze week met een creatief voorstel: een 1-procent norm, de overheid moét structureel elk jaar 1 procent minder uitgeven. De opbrengst van die structurele bezuiniging moet dan gebruikt worden om de belastingen te verlagen. Creatief, zeker. Wat te simpel ook, maar in ieder geval wel de goede denkrichting. Hier is het laatste woord uiteraard niet over gesproken. Dat het IMF slechts luttele maanden na het vorige debacle wederom met een (vooral) politiek, explosief rapport naar buiten treedt, moet u als belegger en spaarder toch als een soort laatste wake up call zien. De financiële nood bij de diverse overheden is hoog, té hoog. En de dag dat de politiek dit wel erkent, komt met rasse schreden nader met pittige financiële gevolgen voor u. En dat betekent voor u dus vooral: pas op uw spaargeld. Er gáát een heffing komen, daarvan zijn wij zeker. Wellicht in de vorm van een ‘eenmalige solidariteitsheffing.’ De door het IMF ’theoretisch berekende percentage van 10 procent’ volstaat overigens in onze optiek niet. Daarnaast denken wij niet dat het graaien louter tot uw spaargeld wordt beperkt: hoogstwaarschijnlijk wordt naar uw totale vermogenspositie gekeken, waar uw spaargeld slechts een onderdeel van uitmaakt. De schade beperken, dat is essentieel. En dat kunt u vooral bereiken middels spreiding van uw vermogen. Wordt vervolgd. Slim Beleggen wordt inmiddels door meer dan 11.000 mensen gevolgd op TWITTER. Ook iets voor u?