Wetenschapper, handelaar en auteur Nassim Taleb hamert er al jaren op. Dagrendementen van aandelen volgen niet de normaalverdeling, maar hebben fat tails. Exceptionele bewegingen komen veel vaker voor dan je op basis van de statistiek zou verwachten. Juist omdat crashes sporadisch voorkomen, is er veel te weinig data om betrouwbare wiskundige modellen op te stellen. Risicomodellen op basis van deze historische gegevens zijn dan ook levensgevaarlijk, zo meent Taleb. Je zou menen dat inmiddels, na de crash van 2008, iedereen dat wel weet. Toch verdiende Universa Investments, een fonds waar Taleb adviseur is, vorige week maandag tijdens de crash 20%. Ten koste van een heel aantal partijen die normaal de spreekwoordelijke centen voor de stoomwals oprapen, maar nu door de volatiliteit werden platgewalst.

Beursonrust hoort er bij

Valuewalk zette alle beursbewegingen sinds 1926 nog eens op een rijtje. Conclusie: de huidige marktvolatiliteit is niet uitzonderlijk. Een marktbeweging van ofwel groter dan 3%, ofwel kleiner dan 3% per dag, komt 1 op de 100 dagen per jaar voor. Dat is gemiddeld zo’n 2,5 keer per jaar. Natuurlijk zijn rendementen niet onafhankelijk van elkaar: periodes met hoge volatiliteit wisselen rustige periodes af. In grafiekvorm zien de dagrendementen van Amerikaanse aandelen er als volgt uit:

Naast de bewegingen op dagbasis is natuurlijk de drawdown van groot belang: de totale daling vanaf een top tot de bodem aan het eind van een bearmarkt. Een overzicht van de 30 grootste totale verliezen in de afgelopen 90 jaar ziet er als volgt uit.

De meeste bearmarkten bleven op minder dan een halvering steken. Nummer 1, de crash van 1929-1932, kwam echter uit op -83,7%. Goede nummer 2: de crash van 2007-2009, waar beleggers vanaf de top tot de bodem 50,4% aan verliezen zagen. Kortom, zo stelt Valuewalk: als je de huidige volatiliteit niet aankunt, hoor je niet in de aandelenmarkt thuis.

<<< Download de gratis Beursbijbel: 10 Geboden voor iedere Belegger >>>