‘Cash is King’ is een oud gezegde, maar de Koning heeft zijn macht verloren. De maatschappij evolueert steeds meer naar een cashloze maatschappij, ook zonder druk van overheden en centrale banken. Maar de toekomst zonder cash roept meer vragen op dan het antwoorden biedt. In een wereld zonder cash geld hebben de beleidsmakers de financiële touwtjes in handen en wordt de maatschappij nog meer een slaaf van ‘tijdelijke’ maatregelen. Anderzijds werkt het ook het gebruiksgemak in de hand en zorgen we zelf voor de (r)evolutie. De Scandinavische landen zijn koploper op het gebied van een cashloze maatschappij. In Zweden bestaan slechts 20% van alle transacties uit munten en/of briefjes. De helft van de banken accepteert geen cash deposito’s meer en heeft ook geen cash in het kantoor aanwezig. Denemarken volgt Zweden op de voet. Maar ook de ECB besliste om het briefje van €500 te laten uitsterven. In Amerika bestaat er al een ijskast die zelf eten kan bestellen en betalen. In Amsterdam bestaat er een Bitcoin Boulevard. Dit zijn maar enkele voorbeelden dat de ‘war on cash’ steeds sneller gaat. De cashloze maatschappij komt er, de beleidsmakers pikken hier gewoon handig op in.
Cybercrime stijgt in een cashloze maatschappij
Een digitaal geldsysteem zorgt voor meer transparantie en minder belastingontduiking. Steden waar veel cash geld circuleert is ook meer vatbaar voor criminaliteit. Anderzijds moet Zweden wel toegeven dat elektronische fraude en cybercrime verdubbelt is. Digitale welvaart wordt meer een kwestie van kennis, macht en infrastructuur. Een cashloze maatschappij elimineert ook de kost van cash geld. Cash geld moet getransporteerd, beveiligd en geteld worden. Maar daar staat tegenover dat de meest kwetsbare mensen van de bevolking (ouderen, gehandicapten, zieken, …) enkel overleven met cash geld en in sommige gevallen dan ook geen bankrekening hebben. Ook België neemt het voortouw in een cashloze maatschappij.
De war on cash draait om de economie
De ‘war on cash’ zorgt ook voor de nodige beperkingen. Je kan slechts kleine hoeveelheden geld per dag afhalen. Wie grote bedragen gebruikt, komt meteen op de lijst met verdachte transacties terecht. Het gebruik kan zelfs fors gelimiteerd worden, kijk maar naar Griekenland en Cyprus. Overheden en centrale banken bepalen wat jij gaat doen met je geld. Draait de economie slecht, kunnen ze negatieve rentevoeten invoeren om consumptie te stimuleren. Draait de economie in overdrive kan men kosten aanrekenen om het aantal transacties te beperken. Zo wordt men nog meer een speelbal van enkele ‘experts’. De cashloze maatschappij komt eraan en we werken het zelf in de hand. Momenteel is er nog een vangnet van cash geld, maar hoe lang nog? En hoe moet het dan verder? Zoals gezegd, dit werpt meer vragen op dan antwoorden.