Wat voor vele waarnemers het richtinggevende event moest worden van 2016, draaide uit op een complete flop: de Jackson Hole bijeenkomst. Deze jaarlijkse hoogmis voor centrale bankiers wereldwijd bevatte een verborgen boodschap voor beleggers: ‘Sorry, beste mensen, maar wij weten het ook niet.’ De volgende screenshots van headlines uit de Wall Street Journal, het medium met de beste connecties bij de Fed, zegt wat ons betreft voldoende. Dit was Yellen vlak voor de zomer, aldus de WSJ: In juni had de centrale bankier het nog zo benauwd, dat een renteverhoging uitgesloten leek voor de rest van het jaar. Nu, amper 2 maanden verder, is Yellen plots overtuigd van een renteverhoging, op relatief korte termijn. Hier is de jongste headline van de WSJ: Volgens Yellen is er nu een ‘strong case’ voor een renteverhoging. We weten niet wat u hiervan denkt, maar wat ons betreft lijkt dit eerder op een ‘nut case’. 🙂 De centrale bankiers zijn overduidelijk ’t spoor bijster. Dit werd nog maar eens pijnlijk duidelijk in een interview op CNBC met Stanley Fisher, de rechterhand van Yellen, na Jackson Hole. De goede man begon zijn betoog over het ‘data-afhankelijk’ monetair beleid van de Fed. Dit kordate beleid was ontegensprekelijk de juiste weg om te bewandelen. Maar niet veel later geeft hij zelf toe dat ‘je altijd een reeks data kan verzamelen die tot eender welk scenario kan leiden’. Oftewel: we weten het ook niet zo goed, we doen maar wat. Dit is weinig hoopgevend, als u het ons vraagt. En bovendien begint de markt dit monetaire beleid in vraag te stellen. Dat werd andermaal pijnlijk duidelijk na de Jackson Hole speech van Yellen. Aanvankelijk werd haar toespraak nog op figuurlijk applaus onthaald, maar de euforie ging snel over in mineur. Beleggers maken zich (terecht) zorgen over de toekomst van onze financiële systeem. Want wat vroeger beschouwd kon worden als de ultieme veilige haven, lijkt tegenwoordig eerder op een baai vol haaien. Neem bijvoorbeeld Zwitserland. Geopolitiek neutraal, financieel onafhankelijk, met nog een zekere geheimhouding. Vroeger was je geld zonder meer veilig in Zwitserland. Obligaties van dit land waren ‘zo goed als goud’. Wat zijn de tijden veranderd! Kijkt u eens even naar de volgende grafiek van de 30-jarige staatsobligatie van Zwitserland. Wie deze obligatie had gekocht in 2008, die kijkt vandaag tegen een winst aan van +140%! Dit zijn rendementen die je eerder zou verwachten bij risicovolle aandelen. Dit was ooit de veiligste haven voor geld op de planeet. Niet meer vandaag. Wie tegenwoordig zijn geld parkeert in Zwitserland voor 30 jaar, levert nu ieder jaar in. Of anders gesteld, wie deze obligaties aanhoudt tot de einddatum, rekeninghoudend met inflatie, die krijgt op het einde van de rit nog maar 43% van de inleg terug. Een verlies van -57% over 30 jaar! Dit is de wereld volledig op z’n kop. Dus het is niet zo raar dat centrale bankiers er ook niet zo veel meer van snappen. Maar helaas staan zij wel aan de basis van deze waanzin. Wat leert ons dit allemaal? Dat we in uiterst onzekere tijden leven op de beurs, en dan drukken we ons nog voorzichtig uit. Het is lopen op de tippen van je tenen. Deze markt lijkt eerder op een mijnenveld. Overal schuilt gevaar. Het is muisstil, en de volatiliteit is extreem laag. Een ideale mix voor een gevaarlijke cocktail. In dit soort omstandigheden kan de minste beweging voor een grote ravage zorgen. Vooral met de meest turbulente Amerikaanse presidentsverkiezingen in het vooruitzicht. Dit zijn niet de momenten om grote risico’s te nemen.

5 redenen om aandelen uit groeilanden te kopen

• De waardering van de aandelen uit groeilanden bedraagt slechts de helft van de S&P 500
• Voor het eerst in 5 jaar doen de aandelen uit de groeilanden het beter dan de S&P 500
• Grote beleggers durven ondertussen weer te investeren in Aziatische aandelen
• De economische groei is er hoger en de schuldengraad is lager
• Aandelen uit groeilanden zijn een van de weinige vluchtroutes bij een nieuwe crisis

Wacht géén dag langer om aandelen uit groeilanden te kopen: LEES MEER