De olieprijs wist op weekbasis met bijna 6% in waarde te stijgen (ruwe olie). Deze stijging was hard nodig, want sinds de top van begin oktober moest de olieprijs al ruim 40% aan waarde inleveren. Moeten we rekening houden met een verdere daling, of is de bodem gezet?

De olieprijs raakte aan het einde van 2018 plots in verval. Dit werd voor een groot deel veroorzaakt door de hard stijgende Amerikaanse olieproductie. De Amerikaanse schalierevolutie heeft haar vruchten afgeworpen en daardoor produceert de VS nu meer olie dan bijvoorbeeld oliegiganten Rusland en Saoedi-Arabië. Daarnaast wist de afzwakkende groei van de wereldeconomie in het eten te gooien.

Is de olieprijs rijp voor een herstelbeweging?

Gezien de problemen aan zowel de aanbod- als de vraagzijde, is de prijsval dus niet vreemd te noemen. Toch overdrijven beleggers vaak aangezien ze zich laten leiden door emoties. En datzelfde zou het geval kunnen zijn bij de olieprijs.

Op de bovenstaande grafiek, afkomstig van Teddy Vallee, is te zien dat de olieprijs vooralsnog perfect beweegt volgens de vijfjarige gemiddelde koersbeweging. En mocht die correlatie standhouden, dan zou de olieprijs zelfs aan de vooravond kunnen staan van een historische comeback. In dat geval zou immers de komende maanden al het verlies van de afgelopen maanden weggepoetst moeten worden.

Wie vandaag laag wil kopen, moet NU in grondstoffen zitten.

Contrair beleggen is vandaag beleggen in grondstofaandelen. Dit onderdeel wordt door de massa uitgespuwd met uitzonderlijke lage waarderingen tot gevolg. De rally in goudmijnaandelen gemist? Of wil je het nog eens overdoen? Lees dan snel verder >>