Proof-of-Stake

Wat is Proof-of-Stake?

Proof-of-Stake is het valideren van transacties en het creëren van blokken op de blockchain door middel van het inzetten (staken) van cryptomunten. In tegenstelling tot Proof-of-Work, waar transacties worden gevalideerd door middel van het inzetten van computerkracht.

Proof-of-Stake is zeer populair. Zo past Ethereum haar concensus protocol aan van Proof-of-Work naar Proof-of-Stake.

Hoe werkt Proof-of-Stake?

Bij Proof-of-Stake valideren nodes de transacties en creëren nodes blokken door hun cryptomunten in een ‘stake wallet’ te zetten. Deze cryptomunten moeten in deze wallet blijven staan en kunnen niet worden verhandeld. Bij een normale versie van Proof-of-Stake zullen personen met weinig cryptomunten niet in staat zijn om te staken. Hoe meer cryptomunten je hebt, hoe groter de kans is dat je door het netwerk wordt gekozen als node.

Wanneer men 1.000 crytomunten heeft, heeft men 10 keer zoveel kans om gekozen te worden als node dan iemand die 100 cryptomunten heeft.  Een node die meer crytomunten staked, heeft dus meer kans om een nieuw blok op de blockchain te creëren en transacties te valideren. Daarom zal deze meer geld verdienen dan een node die minder geld inzet.

Waarom gedraagt een node zich in het groepsbelang? Kan een node niet in eigenbelang handelen en transacties in zijn eigenbelang valideren? Dit zou kunnen wanneer een node een meerderheid bezit. Dit is 51% van alle cryptomunten en daarom bijna door niemand te bekostigen. Verder zal een node dit nooit doen. Een node zet namelijk zijn cryptomunten in om transacties te mogen valideren. Wanneer een node niet in het groepsbelang handelt zal een node een groot risico lopen om de cryptomunten te verliezen en niet meer toegelaten te worden tot het netwerk.

Voordelen

Proof-of-Stake heeft zowel voordelen, als nadelen. Het grootste voordeel ten opzichte van Proof-of-Work is dat Proof-of-Stake geen gebruik maakt van energie slurpende computers om het netwerk te laten draaien. Proof-of-Stake is dus zeer energie efficiënt in vergelijking met Proof-of-Work.

Daarnaast is Proof-of-Stake beter bestand tegen een ‘51% attack’. Bij Proof-of-Stake heeft een hacker 51% van de marktkapitalisatie van het netwerk nodig om het netwerk succesvol te hacken. Bij Proof-of-Work zijn de kosten van een succesvolle hack 51% van de apparatuur van de hashing power van het netwerk. Verder zullen munten schaarser worden doordat deze niet in circulatie zijn en dit zal positieve invloed hebben op de waarde van het crypto-netwerk.

Nadelen

Een nadeel van Proof-of-Stake is dat de rijken rijker worden en de armen er niks bij krijgen. Daarom zal uiteindelijk de welvaartsverdeling heel krom zijn en dit gaat tegen de principes van de cryptomunten in. De groep rijken heeft naast dat het transacties valideert en nieuwe blokken creëert ook alle stemrecht op de blockchain en daarom zal deze groep rijken louter in hun voordeel stemmen waardoor de rijken nog rijker worden.

Daarnaast stimuleert Proof-of-Stake om munten aan te houden in wallets en niet uit te geven. Daarom zal er een kleinere hoeveelheid munten in vrije circulatie zijn en zullen mensen minder snel munten uitgeven waarvoor deze juist zijn bedoeld.

Variaties op Proof-of-Stake

Er zijn enkele variaties op Proof-of-Stake, zoals Delegated-Proof-of-Stake en Byzantine fault tolerance. Deze lossen enkele van de nadelen op. NEO maakt bijvoorbeeld gebruik van Byzantine fault tolerance en hier krijgt iedereen die de NEO munten in een wallet heeft staan rente, ongeacht het aantal wat je bezit.

Bron: Coindesk

Foto: iStock/matejmo